De Sequentia Veni, Sancte Spiritus
Auteur: Mevr. Myriam Van Lerberghe-Thibaut
De sequentia is ontstaan door het plaatsen van tekst op de jubilus (melisme) van het alleluia. Notker Balbulus
Je moet weten dat die lange reeksen tekstloze noten uit het hoofd moesten geleerd worden want er bestonden nog geen gedrukte boeken. Notker kwam op het idee om elk van die noten een eigen lettergreep te geven, wat een onmiskenbare steun gaf bij het onthouden van de melodie. Die lange melismen kwamen vooral voor bij het alleluia, waar de 'a' haast eindeloos gejubeld werd.
Dit geheugensteuntje werd al snel een zelfstandige dichterlijke en muzikale vorm, los van het alleluia: de sequentia. Dit gezang wordt nog steeds op sommige feestdagen direct na het alleluia gezongen. In de loop van de Middeleeuwen zijn duizenden sequentia's ontstaan.
In de zestiende eeuw beperkte het concilie van Trente
- Victimae pascali laudes voor Pasen,
- Veni, Sancte Spiritus voor Pinksteren,
- Lauda Sion voor Sacramentsdag en
- Dies irae voor het Requiem (mis voor overledenen).
In 1727 werd hieraan een vijfde sequentia toegevoegd: Stabat Mater voor het feest van de Zeven Smarten van Maria op 15 september.
De vroege, klassieke sequentia bestaat doorgaans uit een reeks dubbelverzen, voorafgegaan door een openingsvers.
De twee tekstregels van ieder dubbelvers worden op dezelfde melodie gezongen. De muzikale vorm is dus:
Onze commentatoren: